Was het vroeger nou zo ouderwets?
In de nieuwe tentoonstelling van het Cultuur Historisch Museum Ter Aar aan de Westkanaalweg 118 proberen we deze vraag te beantwoorden. Om dit te kunnen doen laten we de verandering zien van alledaagse voorwerpen en gebruiken. Hoe werd er bijvoorbeeld vroeger koffie gezet? Was dit zo anders als vandaag de dag? Tegenwoordig gebruiken we carbid enkel tijdens oudejaarsdag om mee te schieten. Maar wist U dat er vroeger fietslampen op konden brandden?
Veel gewoontes van toentertijd zijn in principe hetzelfde gebleven, maar zien er tegenwoordig anders uit. De vitrines zijn daarom gevuld met ‘achterhaalde’ of ‘ouderwetse’ voorwerpen. Naast deze verouderde voorwerpen staan de nieuwere versies. We vergelijken bijvoorbeeld de oude telefoons van toen met de mobieltjes van nu.
De voorwerpen die in de vitrines tentoon worden gesteld zijn voornamelijk afkomstig uit de eerste helft van de 20e eeuw. Veel van onze oudere bezoekers zullen ze nog herkennen vanuit hun eigen of ouders’ tijd. Voor de jongere bezoekers zullen veel voorwerpen wellicht nog onbekend zijn. Des te meer reden om te ontdekken hoe het vroeger was.
Deze tentoonstelling is tot stand gekomen door William (Akerboom) en Bouke (Visser). Zij kwamen met dit bijzondere idee en hebben de tentoonstelling vorm gegeven. Zij hebben de vitrines gevuld met de diverse attributen en ons voorzien van een prachtige tentoonstelling!
Deze nieuwe tentoonstelling is vrijdagavond 20 september officieel geopend en loopt tot begin december.

De nieuw Vosholkroniek – editie 2019 rn. 2- is uit!

Het eerste verhaal is geschreven door Piet van Rijn. Hij heeft met behulp van veel fotomateriaal een artikel geschreven dat gaat over allerlei zaken wat betreft de geschiedenis van Ter Aar en Langeraar. Diverse anekdotes worden afgewisseld door serieuze kanttekeningen bij deze boeiende vertelling van Van Rijn.

Het tweede verhaal gaat over het ‘verloren dorp’ Jacobswoude. De oorsprong van dit zogeheten ‘oerdorp’ is bij veel mensen nog onbekend en daarom proberen we een uitgebreid beeld te geven over dit stukje geschiedenis van de Polder Vierambacht.

Het derde verhaal gaat over de ontwikkeling van de elektrische voorziening van dit gebied. De heer Kranenburg heeft een uitgebreid verhaal opgesteld waarbij deze geschiedenis helder en zeer gedefinieerd wordt uitgelegd. Hij bespreekt hoe de verschillende dorpen in ons gebied langzaam werden voorzien van elektriciteit en hoe dit verging in de oorlogsjaren van 1940 tot en met 1945.

Verder is er nog een aantal kleine stukjes die zeker de moeite waard zijn om te bestuderen. Ook is er mooi fotomateriaal van de bodemvondsten van de werkgroep archeologie.